Frank Simmelink uit Enschede rookte veertig sigaretten per dag – en dat 33 jaar lang. Stoppen? Dat lukte nooit. Totdat één vakantie alles veranderde. Nu helpt hij anderen als stopcoach. Een opmerkelijke ommezwaai.
Twee pakjes per dag? Frank Simmelink (54) knikt en zweert dat hij niet overdrijft. Dat betekent dat de Enschedeër in zijn leven minstens 481.000 sigaretten heeft gerookt. „Erg hè?”, constateert Simmelink zelf. „Als ik foto’s van mezelf terugzie, heb ik altijd en overal een peuk op m’n lip.
Als 12-jarig jochie had hij geen idee dat een stiekem sigaretje in het fietsenhok op school zou leiden tot een jarenlange verslaving. Simmelink: „Als je jong bent, is doodgaan en ziek worden net zoiets als de hypotheek van je vader. Je kunt je er gewoon niks bij voorstellen. Twee sigaretten in dat fietsenhok en ik was de sjaak.”
Pilletjes, pleisters en kauwgom: niets hielp
Frank Simmelink raakte verslaafd aan de nicotinekick. Altijd dat onrustige en gejaagde gevoel. De ‘schijtpeuk’ bepaalde zijn dag. „Ik werd ’s ochtends altijd chagrijnig wakker en sjokte dan naar beneden voor die eerste sigaret. Dat was het enige waaraan ik kon denken. Roken werd mijn allerbelangrijkste levensbehoefte.”
En dat is precies wat een verslaving doet. Je verliest de controle over je eigen gedrag. Toch was Simmelink tot zijn dertigste een tevreden roker, vertelt hij aan de keukentafel in zijn huis in Enschede. „Het kwam niet eens in mij op om te stoppen. Dat veranderde pas toen mijn dochter werd geboren.”
Toen hij 31 jaar was, probeerde hij voor het eerst te stoppen met roken. Daarna volgden nog vele stoppogingen. Vijftien jaar lang ging dat zo door. „Hoe vaak ben ik wel niet naar de drogist geweest om pilletjes, pleisters of kauwgom te kopen. Ik heb me laten laseren, laten volprikken met naalden... Het lukte gewoon niet om te stoppen.”
Peuk tussen de poepzakjes
Inmiddels kan hij erom lachen als hij vertelt over zijn dieptepunt als verslaafde roker, maar destijds was het om te janken. Voor het eten liep hij altijd even een rondje met hun hond Benji door het park achter hun huis. „Ik was weer eens zó klaar met die schijtpeuken dat ik mijn pakje heb leeggeschud boven zo’n container voor hondenpoepzakjes.”
Ja, je raadt het waarschijnlijk al.
„’s Avonds om half elf moest ik nog een rondje lopen met Benji”, vertelt hij. „Wat denk je? Ik heb er gewoon met een zaklamp boven gehangen! Ik heb de schoonste sigaret er weer uitgevist en opgerookt.”
Het is beschamend, maar Simmelink vertelt het om duidelijk te maken hoe ernstig zijn nicotineverslaving was. En hoe trots hij daarom is dat het haast onmogelijke hem tien jaar geleden toch lukte.
‘Nooit meer die shit in mijn lijf’
Simmelink lag heerlijk op een strandbedje in Spanje. Het was zo’n vakantie waarin je de batterij weer oplaadt, reflecteert en ontspant. „Toen realiseerde ik me dat ik al meer dan dertig jaar wel veertig keer per dag zo’n schijtpeuk in mijn mond stopte. Ik had van alles geprobeerd om te stoppen, maar had eigenlijk geen flauw idee waarom ik rookte. 10 centimeter shit met een papiertje eromheen. Meer is het niet. Hoe kon dit mijn leven nou zo beheersen?”
Thuis kroop Simmelink - met een sigaret op zijn lip - achter de laptop. Wat zit er in een sigaret? Hoe werkt nicotine? Waarom kon hij er zo verdomd moeilijk vanaf blijven?
„Na een paar maanden achter mijn laptop had ik het eindelijk door en rookte ik al niet meer. Als je begrijpt waarom je rookt en weet hoe een sigaret werkt, kun je handelen en stoppen. Ik was slimmer geworden dan mijn sigaret. Ik had van alles geprobeerd, maar nog niet eerder dit besluit genomen: nooit meer die shit in mijn lijf.”
Frank weer op nummer één
Hij leerde dat hij bij elke emotie naar een sigaret greep. Blij? Sigaretje. Verdrietig? Sigaretje. Boos? Sigaretje. Ook ontdekte de Enschedeër dat hij zich vaak had verstopt achter zijn peuken. „Als je op een feestje uitgeluld bent, steek je een sigaret op en ben je nooit een muurbloempje.”
Die eerste dag zonder sigaret. Hoe was dat? Moeilijk, antwoordt Simmelink. Vooral onwennig. „Als je je laatste peuk uitdrukt, lijkt stoppen met roken het makkelijkste wat je ooit hebt gedaan. Na een kwartier komt de twijfel: heb ik wel de juiste keuze gemaakt? Eigenlijk moet ik nog een paar trekjes nemen. Dat vreselijke gevoel dat ik nu heb gaat nooit meer over, denk je dan. Je kunt jezelf zielig vinden, maar je kunt ook accepteren dat het drie dagen kut is. Daarna ga je je geweldig voelen.”
Het was niet alleen fysiek, maar ook mentaal een uitdaging. Simmelink vertelt dat hij vroeger zelden trots was op zichzelf. „Ook dat doet een verslaving met je. Maar toen ik stopte met roken, zette ik mezelf weer op nummer één, niet die sigaret. En daar moet je hoofd aan wennen.”
Ruziënde stellen en stiekeme rokers
Al die ervaringen gebruikt Simmelink nu in zijn werk als stopcoach. In Nederland rookt bijna 20 procent van de volwassenen. En elk jaar doen ruim een miljoen Nederlanders één of meer stoppogingen. Ook deze maand doen er weer honderdduizenden rokers mee aan de landelijke campagne Stoptober.
Roken is slecht voor je gezondheid. Het kost ook klauwen met geld. Voor een pakje sigaretten betaal je al gauw 12 euro, voor shag 28 euro. En dan die afgrijselijke plaatjes op de sigarettenpakjes. „Alsof een roker dat zelf allemaal niet weet. Niet kunnen stoppen met roken gaat niet over gebrek aan wilskracht. De tabaksindustrie zorgt ervoor dat het jou niet lukt.”
Simmelink heeft er moeite mee dat iedereen een oordeel lijkt te hebben over rokers, vooral niet-rokers. „Je wilt niet weten hoeveel stellen dagelijks ruzie hebben over die sigaretten en hoeveel volwassenen daarom stiekem roken.”
‘Vapen? Gewoon roken 2.0’
De overheid kan nog zoveel geld uitgeven aan landelijke antirookcampagnes of de accijnzen op sigaretten blijven verhogen: volgens Simmelink helpt het allemaal niets. De nicotine-ellende stopt niet zolang het spul wordt verkocht, zegt hij. „Kijk eens op een gemiddelde middelbare school. Er zijn zó veel jongeren die roken. Of vapen. Hou op zeg, dat is gewoon roken 2.0.”
Kettingroker Frank wilde het vroeger zelf niet horen, maar stopcoach Frank weet nu wel beter: de tabaksindustrie is ronduit smerig. „Het is een hightech product. Sigaretten zijn gemaakt om je verslaafd te maken en je je hele leven verslaafd te houden. Het is zo fucking gemeen.”
Tien jaar rookvrij
Heeft hij nog een hoopvolle boodschap voor rokers die deze maand hun best doen om van die ‘schijtpeuk’ af te komen? Vergelijk stoppen met roken eens met het halen van je rijbewijs, zegt Simmelink. „Iemand heeft je uitgelegd hoe je moet sturen en remmen. Je moet leren hoe sigaretten werken, want anders is een sigaret je altijd te slim af.”
Ook nu Frank ruim tien jaar een rookvrij leven leidt, blijft hij realistisch. „Eén sigaret en je kunt zo weer de sjaak zijn.” Een nicotineverslaving blijft altijd sluimeren.
Maar aan de keukentafel zit nu wel een trotse man. Ja toch? Hij lacht. „Zeker! Het leven is veel leuker zonder sigaretten. Als roker was ik altijd aan het plannen. Voor een feestje snel nog even tellen hoeveel sigaretten ik in mijn pakje had. Altijd dat gejaagde gevoel. Nee, ik heb nu zoveel meer rust in mijn lijf.”
Uit dagblad Tubantia dd. 25-10-2025
Reactie plaatsen
Reacties